Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΚΛΥΣΜΩΝ

Η  ΛΟΓΙΚΗ  ΚΑΙ  Η  ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ  ΤΩΝ  ΥΠΟΚΛΥΣΜΩΝ :
 

Στην φυσική ιατρική που δίνουμε σημασία στο έδαφος – στο πεδίο (στον άνθρωπο) όπου αναπτύσσεται μία ασθένεια και όχι στο μικρόβιο που βρήκε την εκάστοτε ευκαιρία να αναπτυχθεί , ο στόχος μας είναι να διευκολύνουμε τον οργανισμό να λειτουργεί καλύτερα , ώστε από μόνος του να πραγματοποιεί τις Αυτοθεραπείες του και τις επιδιορθώσεις του.

Εκτός των άλλων διευκολύνσεων (σωστή διατροφή, γύμναση, σωστό ύπνο, επαρκή ανάπαυση, πολύ νερό, ασκήσεις αναπνοής κλπ) που πρέπει να προσφέρουμε στον οργανισμό για να αποδίδει τα μέγιστα – ώστε να αυτορυθμίζεται και τα μέγιστα , είναι και οι υδροκαθαρμοί του παχέος εντέρου, μερικές φορές το έτος.

Ένας σωστός υποκλυσμός ανακουφίζει τάχιστα το έντερο από τις συσσωρευμένες τοξίνες , ενώ απομένει πλέον να αποκατασταθεί πάλι η φυσιολογική χλωρίδα. Χωρίς να υπάρχει ο βαρύς όγκος των μικροβίων στο παχύ έντερο , τα επόμενα βήματα του φυσικού-ολιστικού γιατρού είναι να υποβοηθήσει με τις κατάλληλες τροφές ή συμπληρωματικές φυσικές ουσίες την χλωρίδα  του παχέος εντέρου (Acidophillus Lactobac. και Bifidobacteria) και αν είναι προνοητικός να βοηθήσει τον οργανισμό στην εξολόθρευση τών βακτηριδίων τού λεπτού εντέρου (με φυτοθεραπεία και αρωματοθεραπεία).

Δεν χρειάζεται βέβαια να ψάχνει κάθε φορά ποιά μικρόβια ακριβώς υπεραναπτύσσονται , ώστε να τα κυνηγά με τα ανάλογα αντιβιοτικά … Αυτό ίσως να είναι ένας φαύλος κύκλος και ένας πόλεμος χωρίς τελειωμό – με θύμα πάντα ….τον οργανισμό του ασθενούς.

Το ότι μαζεύονται πολλά βακτηρίδια στο λεπτό και στο παχύ έντερο, τα οποία επιβαρύνουν την γενική μας υγεία είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός , που πολλές φορές δεν εξαρτάται από εμάς και δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. (Το ότι υπάρχουν αντιβιοτικά στα λαχανικά, ή το ότι υπάρχουν ξενο-οιστρογόνα σε τροφές , ή ζάχαρη στα τσιπς και στα «γαριδάκια» και τρέφονται έτσι εύκολα τα βακτηρίδια μέσα μας , είναι αρμοδιότητα άλλων - να μας προστατεύσουν και να εντείνουν τους ουσιαστικούς ελέγχους…)

Η δουλειά  και ο ρόλος της φυσικής – ήπιας ιατρικής  είναι να δράσει προληπτικά και να ξεπλύνει τον αυλό του εντέρου πρίν αδυνατίσει η άμυνα του οργανισμού (αντιμετωπίζοντας καθημερινά τόσα μικρόβια με τις τοξίνες τους) και δημιουργηθεί τελικά κάποια συγκεκριμένη ασθένεια..

Όταν διαγνωσθεί κάποια συγκεκριμένη ασθένεια είναι δουλειά πλέον της δυτικής ιατρικής να αναλάβει τον ρόλο της και τότε να βρεί το μικρόβιο που επικράτησε της άμυνας του οργανισμού και να προσπαθήσει να το αναχαιτίσει - ή να το εξολοθρεύσει με αντιβίωση , ή με ότι άλλο μέσον νομίζει καλύτερο.

Όταν διαγνωστεί κάτι όμως, είναι πολύ αργά για τις αρμοδιότητες και τον χώρο ευθύνης της φυσικής ιατρικής , τότε την σκυτάλη παίρνει αναγκαστικά και με προτεραιότητα η δυτική ιατρική.

Είναι πολλές φορές κάποιες τόσο παραμελημένες περιπτώσεις ασθενών που πάνε στον γιατρό την τελευταία στιγμή και το μόνο που ενδείκνυται τότε είναι ασυζητητί μια γερή αντιβίωση και ότι άλλο ισχυρό - με τις ανάλογες παρενέργειες για τον οργανισμό.

Στις περιπτώσεις που πήρε ένας ασθενής αντιβίωση και αφού βελτιωθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα, μπορεί έπειτα να αναλάβει πάλι η φυσική–ήπια  ιατρική με την φυτοθεραπεία και τους υποκλυσμούς για να αποκαταστήσει την δυσαρμονία που έχουν επιφέρει τα αντιβιοτικά στην χλωρίδα του παχέος εντέρου) και στην γενική ισορροπία του οργανισμού.

Η «ΣΩΣΤΗ ΩΡΑ» ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ – ΗΠΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ.

Υπάρχει ένα κρίσιμο διάστημα στην ζωή του κάθε ανθρώπου που «θεωρείται υγιής», αλλά δεν αισθάνεται υγιής , διαγνωσμένα «δεν είναι ασθενής» , αλλά αισθάνεται «ασθενής» , έχει διάφορα μικροσυμπτώματα από αυτά που προαναφέρθηκαν, που αν τα εξιστορήσει σε έναν φίλο του (δυτικό) γιατρό μπορεί να βάλει τα γέλια και να τού μιλήσει για έμμονες ιδέες…

Το άτομο συνεχίζει να αισθάνεται μερικές μέρες άσχημα  και άλλες μέρες καλύτερα , ενώ ή δυτική ιατρική επειδή δεν έχει επαρκή και εμφανή - ή μετρήσιμα στοιχεία για να στοιχειοθετήσει μία διάγνωση, προτείνει κανένα παυσίπονο , κανένα αντιφλεγμονώδες , κανένα αντιπυρετικό , ή και κανένα ελαφρό ηρεμιστικό… 

Αυτή η κρίσιμη καμπή συμβαίνει σε χιλιάδες ανθρώπους που ακούτε να λένε ότι μέχρι χτες ήταν «καλά» και σήμερα έπαθαν το τάδε….

Μέχρι χτες ήταν απολύτως υγιείς και από σήμερα είναι άρρωστοι;;;   Όχι βέβαια !!     

Δεν ήταν ούτε χθές υγιείς , αλλά ούτε και την προηγούμενη εβδομάδα , αλλά ούτε και τον προηγούμενο μήνα !

Το κρίσιμο διάστημα του «αυριανού ασθενούς» μπορεί να ποικίλει από 3 μήνες μέχρι 2 χρόνια !!!

Τότε είναι η σωστή ώρα για να αναλάβει η φυσική-ήπια ιατρική (αν όμως ενημερωθεί ο απλός κόσμος και απευθυνθεί στον ολιστικό γιατρό για Πρόληψη).

Την φυσική – ήπια  ιατρική ενδιαφέρει αυτό το κρίσιμο διάστημα του ανθρώπου πρίν αρρωστήσει !! και τότε μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα !!

Έτσι δεν θα συγχέονται και οι ρόλοι και οι δικαιοδοσίες μεταξύ δυτικής και φυσικής – ήπιας ιατρικής και θα λείψουν οι αντιπαλότητες και οι μικρότητες… προς όφελος της κοινωνίας !

Τότε συμβαίνει η βουβή κατάπτωση τού οργανισμού , τότε είναι που αρχίζει η αποδιοργάνωσή του και τότε σπαταλιέται η ζωτική του ενέργεια προσπαθώντας να κρατηθεί σε ομοιόσταση.

Τότε είναι που με ήπια βότανα , με ήπιες φυσικές ουσίες και με ήπιους χειρισμούς – χωρίς την παραμικρή παρενέργεια – μπορούμε εύκολα να ρυθμίσουμε τον «αυριανό άρρωστο».

Τότε μία σειρά υποκλυσμών θα δώσει «πνοή στους πνεύμονες και θα επιτρέψει στο ζωτικό Τσί» να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες αποκατάστασης και Αυτοίασης τού οργανισμού.

Αμέσως μετά τον υποκλυσμό αλλάζει μέχρι και ο ψυχισμός τού «εν δυνάμει ασθενούς» και εξαφανίζονται για αρκετό καιρό πολλά από τα καθημερινά μικρο-συμπτώματα.

Αν μάλιστα προστεθεί και ένας υγιεινός τρόπος ζωής : με τροχάδην (jogging) και γυμναστική κάθε 2^η μέρα που κινητοποιούν σωστά το παχύ έντερο και διεγείρουν την φυσιολογική περίσταλση τών εντέρων. Αν προσεχθεί και η διατροφή : με χυμούς λαχανικών και φρούτων και πολύ νερό που ξεπλένουν ή δίδουν την αναγκαία υγρασία στα έντερα , και η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε  αδιάλυτες ίνες (κυτταρίνη) και χορταρικά  ή σαλάτες, ολοκληρώνεται πλήρως η φυσική Πρόληψη.

 ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ  Ε. ΤΡΙΤΑΚΗΣ

    Ιατρός,  βελονιστής