Συμπώματα Κατάθλιψης ?

Η κατάθλιψη είναι μάστιγα της εποχής μας, ότι μας ψεκάζουν, μας βάζουν στα φαγητά, στα φρούτα, στα λαχανικά μας, στα καλλυντικά μας, στις οδοντόκρεμες, σαμπουάν σε όλα, παντού... τα κινητά, τα wi-fi, οι τηλεοράσεις, όλο το star-system, μας δημιουργεί ένα στρώμα κατάθλιψης.
Ελαφρύ και σχεδόν αόρατο.
Δεν μιλάω για εκδηλωμένη ασθένεια, με την βούλα.
Μιλάω για αυτό το εκκωφαντικό απόκοσμο βαρεμένο, σκούρο σύννεφο στο κεφάλι, στις σκέψεις, στις ζωές όλων των ανθρώπων της εποχής μας. Το παραβλέπουμε, θέλουμε να το καλύψουμε, να το χώσουμε κάτω από το χαλί, να μην φαίνεται, μη μας πάρουν χαμπάρι, να μην νομίσουν οι άλλοι.... και εμείς υποφέρουμε εσωτερικά, ανικανοποίητοι με όλα όσα η ζωή έχει να προσφέρει.
Είναι εκεί, αρκεί να ανοίξεις τα μάτια σου χωρίς φόβο και να το δείς.
Όταν πάρουμε το θάρρος να το δούμε χωρίς φόβο, να το αντιμετωπίσουμε έτσι όπως είναι, μόνο τότε μπορεί να μην μας επηρεάζει...
Κάνουμε τα πάντα να μην είναι εκεί και πραγματικά δεν είναι εκεί συνέχεια, αλλιώς θα είχαμε διαγνωστεί με κατάθλιψη ή διάφορα άλλα...
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ασθένεια η κατάθλιψη είναι η μάστιγα της εποχής μας. Χτυπάει στο κεντρικό νευρικό σύστημα και διαλύει την καθημερινότητα. Δεν έχει να κάνει με χρήματα, αγάπη, συναίσθημα, έρωτα, υλικά αγαθά, ή οτιδήποτε άλλο νομίζουμε ότι θα μπορούσε να βάλει κάποιον σε κατάθλιψη.
Έχει να κάνει με μάστιγα, δεν μπορείς να το αποφύγεις, είναι αυτό που εκπέμπει η τηλεόραση, είναι η συνέπεια μιας πολύωρης εργασίας με μαστίγιο. Είναι η συνέπεια της ζωής του συστήματος κάτι χιλιάδες χρόνια τώρα. Είναι τα σχολεία και η εκπαίδευση όπως την ξέρουμε σήμερα, είναι τα κολέγια και τα παπαγαλο-πανεπηστήμια που δίνουν παντελώς ψεύτικες υποσχέσεις ευτυχίας, σιγουριάς,εξουσίας,χωρίς πραγματικά να αφήνουν καλούς επιστήμονες να βρούν λύσεις και απαντήσεις. Η επιστήμη έχει όρια στην έρευνα και το βάθος της, όποιος επιμένει διαφορετικά, πάσχει από ένα δόγμα που ονομάζεται επιστημονισμός!
Είναι ότι σκοτώνουμε τόσα πολλά ζώα και τα εκμεταλλευόμαστε με τόσο άσχημο και απόμακρο τρόπο, σαν να μην νιώθουμε. Αυτός ο απόμακρος, χωρίς συναίσθημα τρόπος ζωής σε όλη τη γή, πλέον - που δεν μένει μόνο στα ζώα βέβαια - οι άνθρωποι έχουν σειρά, είναι η κατάθλιψη.
Αυτό είναι το μαύρο σύννεφο που αναπνέουμε καθημερινά και προσπαθούμε να το θεωρήσουμε νορμάλ.
Είναι όλα αυτά τα ανάποδα πράματα που ζούμε χωρίς να βγάζουν νόημα αλλά τα κάνουμε αυτοματικά γιατί έτσι είναι το σύστημα φτιαγμένο.

Είναι αυτό που πάντα λέγαμε διαίρει και βασίλευε... αυτό "δημιουργεί" κατάθλιψη, διότι δεν "δημιουργείται" η κατάθλιψη -... είναι μέσα στην ατμόσφαιρα, είναι μέρος της ζωής του συστήματος και το εισπράττουμε με την γέννηση μας...αλλά μη γελιόμαστε, δεν πάσχουμε από ΤΙΠΟΤΑ. Είναι κάτι που υιοθετούμε αναλόγως τις δυνατότητες μας. Σίγουρα θέλει προσοχή στην υγεία μας και επιστροφή στην φύση, δηλαδή τα φυσιολογικά πράγματα που χρειάζεται ένα ον που ήρθε να ζήσει σε αυτόν τον πλανήτη. Θέλει θεραπεία, όχι όμως γιατί είμαστε άρρωστοι, αλλά επειδή ζούμε σε μια σφαιρική κλινική, την Γη. Είμαστε οι θεραπευτές.

Κάποιος έχει ένα σχέδιο...να διαιρεθούν οι μάζες, όχι για να μην κάνουν επανάσταση στους δρόμους...αλλά για να μην ενωθούν οι καρδιές μας, αυτή είναι η δύναμή μας.

Η δύναμη είναι μέσα στον καθένα μας. Γιατί εμείς είμαστε η δύναμη... Η δύναμη που ενώνει αυτό το παζλ της ζωής. Η ηλεκτρομαγνητική μας δόνηση, η αγάπη που υπάρχει γιατί αν δεν υπάρχει παύουμε να υπάρχουμε κι εμείς. Αυτή η δύναμη είναι εκεί. Εμείς δεν χρειάζεται να "κάνουμε" τίποτα. Αν την πατήσουμε και "κάνουμε" διάφορα, με σκοπό να βρούμε την Αγάπη, την απορρίπτουμε επιτόπου.

Η δύναμη είμαστε εμείς, όπου και να είμαστε όπως και να είμαστε. Δεν χρειάζεται να κατέβουμε στους δρόμους ή να ανακυκλώσουμε(όσο κι αν είναι καλό αυτό και συνιστώ να το κανει όποιος μπορεί), γιατί είμαστε όλοι μαζί στον πλανήτη.
Με την γέννηση του ο καθένας έχει βάλει ήδη το ηλεκτρομαγνητικό δυναμικό του στην συλλογικότητα του πλανήτη. Game On. Το παιχνίδι ξεκινά.
Αν λοιπόν αφεθούμε στην δύναμη μας, τότε μας έχει, όσο πιο πολύ παραδινόμαστε σε αυτό το ηλεκτρομαγνητικό συλλογικό πεδίο, τόσο πιο πολύ νιώθουμε και εκπέμπουμε ΑΓΑΠΗ. Και αυτό είναι που θα καταστρέψει το πλέγμα του συστήματος. Το σύστημα δεν θα υπήρχε αν όλοι είμασταν ελεύθεροι να επιλέξουμε να εκπέμπουμε αγάπη. Αλλά τα εμπόδια που μας βάζει από την γέννηση μας -μηδενός εξαιρουμένου- μας κάνουν να απορρίπτουμε την φυσικότητα μας.

Η Αγάπη είναι η δύναμη μας ότι κι αν κάνουμε όποιοι κι αν επιλέγουμε να είμαστε. Η κάθε στιγμή μπορεί να είναι η σωστή στιγμή για την επιλογή μας. Υπάρχει πάντα η ευκαιρία να κάνουμε κάτι καλό και να συνεχίσουμε να κάνουμε καλό, ότι κι αν έχει γίνει στο παρελθόν. Είμαστε όλοι μαζί στο ίδιο τεράστιο διαστημόπλοιο, την Γη. Και μετράει η δόνηση του καθενός από εμάς, το ίδιο.

Άννα Κορακάκη